Niebieski Parasol – dni bezpłatnych porad prawnych – 14-19 września 2015
W 2015 roku ogólnopolska akcja darmowych porad udzielanych przez radców prawnych prowadzona pod nazwą „Niebieski Parasol” odbędzie się w dniach 14-19 września 2015 roku.
Szczegóły oraz listę Szczecińskich Radców Prawnych biorących udział w akcji znaleźć będzie można na stronie Okręgowej Izby Radców Prawnych w Szczecinie Artykuł dotyczący akcji znajduje się pod adresem Niebieski Parasol 2015 – dni bezpłatnych porad prawnych
Jednocześnie pragnę poinformować, że biorę udział w tegorocznej akcji w ramach dyżuru w siedzibie kancelarii tj. ul. Małkowskiego 7, 70-305 Szczecin w dniu 14.09.2015 r. w godzinach 12-17. Zachęcam do umówienia się na wizytę pod numerem 91 434 11 98 lub poprzez formularz kontaktowy.
Gdy firma w umowie z konsumentem umieszcza wyjątkowo niekorzystne dla konsumenta zapisy konsument może się bronić. Takie zapisy często pojawiają się w umowach oferowanych przez różne instytucje finansowe. Jednym z typów takich umów są tzw. polisolokaty.
Najczęstszym problemem z tego typu umowami jest bardzo długi okres na jaki są one zawierane (od kilku do kilkunastu lat) w połączeniu z ogromnymi kosztami ewentualnego rozwiązania takiej umowy.
W przypadku gdy osobą zawierającą umowę polisolokaty jest konsument – czyli osoba fizyczna zawierająca umowę prywatnie (nie w ramach działalności gospodarczej) wysokie koszty rozwiązania umowy wraz z długim okresem na jaki jest zawierana może stanowić klauzulę niedozwoloną. Skutkiem uznania danego zapisu umowy za klauzulę niedozwoloną jest, iż zapis taki nie obowiązuje wobec konsumenta.
Dla przykładu w rejestrze klauzul niedozwolonych prowadzonych przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów znajdują się klauzule używane w umowach typu polisolokata, które zostały już uznane za klauzule niedozwolone. Klauzule te ujęte są pod pozycjami:
3834 – wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 7 października 2011 r. sygnatura akt XVII AmC 1704/09,
4632 – wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 04 czerwca 2012 r. sygnatura akt XVII AmC 97/11
4633 – wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 04 czerwca 2012 r. sygnatura akt XVII AmC 974/11.
We wszystkich wyżej wymienionych przypadkach Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów uznał, że wysokie koszty rozwiązania umowy sięgające 99% wpłaconych środków stanowi klauzulę niedozwoloną. Skutkiem uznania takiej klauzuli za niedozwoloną jest jak wskazywałem wcześniej, iż zapis ten nie wiąże konsumenta i tym samym nie musi on uiszczać opłaty.
Należy jednak pamiętać, że powołać się na rejestr klauzul niedozwolonych można jedynie w przypadku, gdy zapis naszej umowy ma dokładnie takie samo brzmienie jak zapis znajdujący się w rejestrze. W sytuacji gdy nasza umowa zawiera uregulowania nieco odmienne konieczne jest bądź wszczęcie postępowania o uznanie postanowienia wzorca umownego za niedozwolone bądź powołanie się w sporze sądowym na przepisy ogólne dotyczące klauzul niedozwolonych (Art. 3851 i następne kodeksu cywilnego).
